Tymczasem nowa ustawa przedszkolna właśnie je z przedszkoli wyrugowała. Przerażeni rodzice podnieśli larum, twierdząc, że przedszkola staną się przechowalniami, w których ich dzieci będą wyłącznie leżakować. Facebookowa społeczność „Zajęcia dodatkowe w przedszkolach? Jestem na TAK” błyskawicznie zebrała ponad 19 tysięcy sympatyków. Co ciekawe, akcję wspierają ci sami rodzice, którzy ratują sześciolatki przed nauką w szkole.
W tym czasie dyrektorzy samorządowych przedszkoli głowią się, jak obejść przepisy, by móc przedstawić rodzicom dodatkową ofertę. Szefowie prywatnych placówek zacierają ręce i kuszą rodziców : „mamy zajęcia dodatkowe. Serdecznie zapraszamy”. Samorządy co chwilę wydają komunikaty w tej sprawie, NIK straszy kontrolami, a MEN co tydzień inaczej interpretuje wydane przez siebie przepisy. Totalna histeria. Ale czy rzeczywiście jest o co kruszyć kopię?
Przejrzałam ofertę zajęć dodatkowych kilkunastu krakowskich przedszkoli. Za dodatkową opłatą można się w nich uczyć przede wszystkim języka angielskiego. Na drugim miejscu jest rytmika, potem taniec, plastyka, wreszcie teatr i zajęcia sportowe. Wiele placówek do oferty zajęć dodatkowych dopisuje nawet religię.
Przejrzałam ofertę zajęć dodatkowych kilkunastu krakowskich przedszkoli. Za dodatkową opłatą można się w nich uczyć przede wszystkim języka angielskiego. Na drugim miejscu jest rytmika, potem taniec, plastyka, wreszcie teatr i zajęcia sportowe. Wiele placówek do oferty zajęć dodatkowych dopisuje nawet religię.
Po zrobieniu tej małej kwerendy, zerknęłam do dokumentu o nazwie podstawa programowa wychowania przedszkolnego.
Można tam przeczytać, że obowiązkiem przedszkola jest m.in. troska o zdrowie dzieci i ich sprawność fizyczną; zachęcanie do uczestnictwa w zabawach i grach sportowych; wprowadzenie dzieci w świat wartości estetycznych i rozwijanie umiejętności wypowiadania się poprzez muzykę, małe formy teatralne oraz sztuki plastyczne. Przedszkolak powinien uczestniczyć w zajęciach ruchowych, w zabawach i grach, śpiewać piosenki z dziecięcego repertuaru oraz piosenki ludowe; uczestniczyć w zbiorowym śpiewie, w tańcach i muzykowaniu; dostrzegać zmiany dynamiki, tempa i wysokości dźwięku utworu muzycznego, wyrażać je pląsając lub tańcząc; tworzyć muzykę korzystając z instrumentów perkusyjnych. Dziecko kończące przedszkole powinno też umieć wypowiadać się w różnych technikach plastycznych, wykazywać zainteresowanie malarstwem, rzeźbą i architekturą.
Co to wszystko oznacza? Że rodzice niejednokrotnie płacą za coś, co ich dziecko powinno w przedszkolu dostać za darmo. I najczęściej dostaje.
Można tam przeczytać, że obowiązkiem przedszkola jest m.in. troska o zdrowie dzieci i ich sprawność fizyczną; zachęcanie do uczestnictwa w zabawach i grach sportowych; wprowadzenie dzieci w świat wartości estetycznych i rozwijanie umiejętności wypowiadania się poprzez muzykę, małe formy teatralne oraz sztuki plastyczne. Przedszkolak powinien uczestniczyć w zajęciach ruchowych, w zabawach i grach, śpiewać piosenki z dziecięcego repertuaru oraz piosenki ludowe; uczestniczyć w zbiorowym śpiewie, w tańcach i muzykowaniu; dostrzegać zmiany dynamiki, tempa i wysokości dźwięku utworu muzycznego, wyrażać je pląsając lub tańcząc; tworzyć muzykę korzystając z instrumentów perkusyjnych. Dziecko kończące przedszkole powinno też umieć wypowiadać się w różnych technikach plastycznych, wykazywać zainteresowanie malarstwem, rzeźbą i architekturą.
Co to wszystko oznacza? Że rodzice niejednokrotnie płacą za coś, co ich dziecko powinno w przedszkolu dostać za darmo. I najczęściej dostaje.
Problem jest jedynie z angielskim, którego w podstawie programowej nie ma, ale jak zapowiada Ministerstwo Edukacji - być może niebawem zostanie tam wprowadzony. Wówczas obowiązkiem nauczyciela zatrudnionego przez przedszkole będzie taką wiedzę dzieciom przekazać.
Jednak póki co, nie ma chyba sensu aż tak bardzo płakać po angielskim. Jak wynika bowiem z badań dr Joanny Rokity-Jaśkow z Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie „nauka języków w przedszkolach publicznych, choć opłacana przez rodziców, nie zawsze przynosi spodziewane efekty. Jakość nauczania zwykle nie jest bowiem przez nikogo nadzorowana; uczą osoby, które nie zawsze mają dobre przygotowanie pedagogiczne, bądź językowe; powierzane jest to najczęściej firmie zewnętrznej, a dyrektor nie hospituje takich lekcji, które często zamieniają się w kurs rysowania, bo nauczyciel, mając w grupie 20 osób, nie jest w stanie tego ogarnąć”.
Jednak póki co, nie ma chyba sensu aż tak bardzo płakać po angielskim. Jak wynika bowiem z badań dr Joanny Rokity-Jaśkow z Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie „nauka języków w przedszkolach publicznych, choć opłacana przez rodziców, nie zawsze przynosi spodziewane efekty. Jakość nauczania zwykle nie jest bowiem przez nikogo nadzorowana; uczą osoby, które nie zawsze mają dobre przygotowanie pedagogiczne, bądź językowe; powierzane jest to najczęściej firmie zewnętrznej, a dyrektor nie hospituje takich lekcji, które często zamieniają się w kurs rysowania, bo nauczyciel, mając w grupie 20 osób, nie jest w stanie tego ogarnąć”.
Więcej na temat zajęć dodatkowych znajdziecie na naszej stronie internetowej www.miastopociech.pl
Życzymy miłej lektury październikowego numeru miesięcznika MIASTO pociech
.jpg)
.jpg)
