„Kung Fu Panda 3” zaskakuje mnogością filozoficznych aluzji. Pełno w filmie nawiązań do mądrości Wschodu przypominającej nam o pokorze, cierpliwości i świecie, w którym panuje równowaga między dobrem a złem. Ale animacja podkreśla też rolę kształtowania siebie i przywodzi na myśl nietzscheańską kategorię samoprzemagania, pokonywania własnych słabości i niezrażania się opinią innych, słabych, którzy, jak złośliwy karzeł, szepczą nam do ucha, że nie damy rady.
Po w trzeciej części nie tylko musi zmierzyć się ze złoczyńcą Kaim, ale także z odkrywaniem własnej tożsamości. Poznaje swojego prawdziwego ojca i znajduje miejsce, gdzie pełno jest takich jak on, pand. Powrót do korzeni będzie niezbędny, by na zawsze rozprawić się z Kaim i by nauczyć się, że aby to zrobić, potrzeba będzie współpracy i zaangażowania całego zwierzęcego świata, w którym każdy, choćby niepozorny, może przyczynić się do czegoś wielkiego. Tylko wiara we własne siły, konsekwencja i zaangażowanie, a także prawdziwe uczucia zdziałać mogą cuda, dzięki czemu zakończenie będzie szczęśliwe i wszyscy będą mogli odtańczyć kungfupandzi taniec.
„Kung Fu Panda 3” to pełen humoru, mądry film ozdobiony energiczną, perfekcyjną muzyką skomponowaną przez Hansa Zimmera, która słuchana nawet długo po seansie naprawdę jest w stanie dodać wiary we własne możliwości i przypominać o wielkiej drzemiącej w każdym z nas Mocy. Co sprawia, że film ten po prostu trzeba zobaczyć.
Maja Skowron
.jpg)
.jpg)
